Drewno na ścianę: boazeria drewniana, fornir, a może sklejka?

2017-06-14 15:48
Drewno na ścianie: boazeria, fornir, sklejka
Autor: Andrzej Szandomirski

Jeżeli chciałbyś w oryginalny sposób wykończyć ściany, a znudziły Ci się farby, tapety i tynki, możesz pokusić się o zastosowanie drewna na ścianę. Do wyboru masz boazerię drewnianą, fornir lub sklejkę. Drewno na ścianie nadaje szyku!

Drewno na ścianę: boazeria

Projektanci patrzą na nią świeżym okiem. Dawniej boazerie lakierowano, dziś chętnie stosuje się preparaty pogłębiające barwę i fakturę drewna - bejce i oleje. Modne jest bielenie drewna wzorem skandynawskim - wnętrze staje się wówczas jaśniejsze. Odważniejsi malują je na kolory nienaturalne dla drewna.

Dzisiaj deseczki są szersze niż dawne boazerie, układa się je również poziomo. Powszechne jest okładanie tylko fragmentów ścian. Do łask powracają wyszukane sposoby łączenia drewna na ścianie, na przykład intarsje - wklejanie różnych gatunków drewna. Elementy boazerii łączy się na obce pióro, wstawiając między deseczki inny gatunek drewna.

  • Pomieszczenie. Drewno reaguje na wahania temperatury i wilgotności, zmieniając objętość - na połączeniach elementów pojawiają się szczeliny. Minimalnym wahaniom ulegają gatunki egzotyczne, dzięki zawartości garbników i naturalnych olejków są też wodoodporne, więc można je stosować w łazienkach, a przy tym charakteryzują się barwą i usłojeniem zupełnie innym od gatunków krajowych.
  • Renowacja. Impregnację drewna woskiem lub olejem trzeba systematycznie powtarzać. Powierzchnia pokryta lakierem tego nie wymaga, a dodatkowo bardzo łatwo się ją czyści. Po latach wierzchnią warstwę można usunąć papierem ściernym i ponownie polakierować. W przypadku zniszczenia deseczki łatwo samodzielnie ją wymienić, jednak trzeba mieć na uwadze, że nowy element będzie odróżniał się barwą od reszty powierzchni.

Drewno na ścianę: fornir

Fornir, czyli bardzo cienkie (0,1-1,5 mm) warstwy drewna naklejane na sklejkę lub płytę MDF, użyte w formie okładzin ściennych to nowy sposób na zastosowanie drewna na ścianach. W przeciwieństwie do litego drewna można tworzyć z nich wielkoformatowe elementy i pokrywać duże płaszczyzny ścian. Ciekawą propozycją projektantów jest łączenie fornirowanych płyt nie tylko poziomo, ale również w taki sposób, by rysunki słojów były do siebie prostopadłe

Zaletą otwierającą przed fornirem nowe możliwości jest plastyczność - płytami fornirowanymi wykańcza się powierzchnie łukowe ścian, krawędzie wnęk, zaokrąglone cokoły. Możemy nimi zlicować ścianę z innymi elementami wnętrza. W ten sposób łatwo wydziela się przejście do strefy prywatnej lub gospodarczej, prawie niedostrzegalne dla gości, zachowując przy tym reprezentacyjny styl ściany, a łącząc w jedną całość elementy poziome i pionowe, nadaje się wnętrzu inny wymiar.

  • Pomieszczenie. Jeżeli chcemy we wnętrzu nowocześnie potraktować boazerie lub płyty fornirowane, musimy pamiętać, że ściana obłożona drewnem, niezależnie od kolorystyki, dominuje we wnętrzu. Dlatego takie rozwiązania stosuje się najczęściej w dużych, reprezentacyjnych salonach, nie ocieplając ich dodatkowo innymi materiałami wykończeniowymi, zostawiając miejsce dla powietrza i światła - ważne, by tak wykończona ściana nie przytłaczała. W małej łazience lub kuchni wykończenie fornirem lepiej ograniczyć do jednej ściany lub jej fragmentu. 
Warto wiedzieć

Modny fornir

Prostokątne płyty fornirowane można modnie łączyć, tworząc przewidywalne graficznie kompozycje. Szczególnie atrakcyjnie prezentują się wtedy forniry modyfikowane - dzięki obróbce technologicznej rysunek drewna jest bardzo wyraźny i powtarzalny. Gdy wolimy spokojniejsze tonacje, wybierzmy płyty z fornirem naturalnym. Do łask wracają forniry o koniakowym odcieniu znane ze stylu art déco - orzech i czeczotka, choć niesłabnącą popularnością cieszą się gatunki egzotyczne.

Drewno na ścianę: sklejka

Sklejka to drewniana płyta sklejona z nieparzystej liczby arkuszy fornirów. W przylegających do siebie warstwach drewniane włókna przebiegają pod kątem prostym. Prostopadły układ włókien pozwala uniknąć wypaczania się płyty pod wpływem wilgoci. Dzięki temu sklejka jest stabilna. Z racji swej warstwowej struktury ma także dużą wytrzymałość mechaniczną.

Jest produkowana w różnych grubościach - od bardzo cienkich płyt modelarskich i lotniczych do typowych sklejek meblarskich grubości od 4 do 30 mm. Wymiary sklejki są większe niż płyty z litego drewna. Typowy rozmiar to 122 x 244 cm.

 

  • Pomieszczenie. Dzięki temu, że występuje w dużych płytach, można ją wykorzystywać do pokrywania dużych płaszczyzn z minimalną ilością podziałów. Ściana ze sklejki będzie naturalnym i łatwym do wykonania elementem wnętrza. Sklejkę można mocować do stelaża stalowego zamiast płyt kartonowo-gipsowych lub bezpośrednio do ściany. Sklejka, często występująca we wnętrzach skandynawskich na ścianach, czyni je ciepłymi, a jednocześnie prostymi i świeżymi. Mocno usłojona sklejka iglasta nada wnętrzu rustykalny charakter, liściasta jest bardziej neutralna i świetnie wpisze się w różne wnętrza.  Sklejki można barwić bejcą do drewna na dowolne kolory.
  • Renowacja. Uroda sklejki opiera się na wzorze, jaki tworzą na jej płaszczyźnie słoje drzewa. W sklejce liściastej rysunek ten jest dość subtelny, co czyni ją wdzięcznym materiałem do bejcowania na wybrany kolor – uzyskamy gładką, kolorową powierzchnię, która jednak zachowuje fakturę drewna.
Ważne

Naturalny wygląd sklejki podkreślisz, zabezpieczając ją lakierem bezbarwnym – wtedy kontrast w rysunku forniru stanie się mocniejszy. Sklejka iglasta charakteryzuje się ekspresyjnym i dynamicznym wzorem – wyraźne słoje wiją się, tworząc ciekawe wzory. Nawet po bejcowaniu nie traci ona tej cechy – słoje zawierają dużą ilość żywicy, która je impregnuje i ogranicza przyjmowanie barwników. W przeciwieństwie do innych materiałów także brzeg sklejki jest dekoracyjny i nie wymaga oklejania – widoczne warstwy forniru są przedzielone warstwami kleju, co upodabnia jej przekrój do wafli czekoladowych.

Drewno na ścianę w kuchni

Decydując się na położenie drewna na ścianie w kuchni musimy wybrać takie, które będzie odporne na wodę. Najlepiej sprawdzi się drewno egzotyczne: tekowe, palisander, wenge. Jest to materiał drogi dlatego warto zastanowić się na użycie tańszego zamiennika: sklejki, laminatu lub imitacji w postaci płytek ceramicznych. Ważne jest, aby drewno na ścianie w kuchni zostało dobrze zabezpieczone przed wilgocią i tłuszczem, o który w kuchni nie trudno. Należy zastosować odpowiednie powłoki lakiernicze lub olejowe.

Największym atutem drewna w kuchni jest elegancji i styl. W drewnie można wykończyć blaty i ściany ponad nimi, co wygląda bardzo efektownie i ociepla wnętrza kuchni wyposażone w proste, nowoczesne meble.

Drewno na ścianę w łazience

Drewno w kontakcie z wilgocią ulega skurczowi. Dlatego do pomieszczeń takich, jak łazienka należy wybierać odpowiednie gatunki drewna, u których skurcz w kontakcie z wilgocią jest najmniejszy. Drewniane blaty muszą być wykonane z twardego materiału, jeśli będzie intensywnie użytkowany.

Z rodzimych gatunków drewna najlepszymi będą dąb i modrzew. Polecane jest również termodrewno, które zostało poddane działaniu wilgoci, wysokiej temperatury i wysokiemu ciśnieniu. Z gatunków egzotycznych najlepiej sprawdza się: tek, merabu, doussie i padouk.

Przeczytaj także:

Drewno krajowe należy pokryć impregnatem co zwiększy odporność na wilgoć, grzyby i siniznę. Blaty i półki powinny być dobrze zabezpieczone z każdej strony, jeszcze przed montażem. Układając drewno na ścianę, można je zaimpregnować jak będzie gotowe, o ile to nie jest to ściana przy prysznicu lub wannie.

Murator.tv: Drewno na taras. Czy deski z drewna krajowego są dobre?

Chcesz położyć drewno na taras? Najlepszym materiałem do budowy będzie drewno egzotyczne. Czy zatem deski z drewna krajowego warto stosować do wykonywania nawierzchni tarasów?

Drewno na taras. Czy deski z drewna krajowego są dobre?
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają